Alleppey

Na onze geweldige tijd in Periyar was het plan om de nachtbus te pakken naar alleppey.

Maar onze vriendelijke host bood ons een taxi aan, gek genoeg bleek hij zelf de taxichauffeur te zijn. Onderweg heeft hij ons afgezet bij een geweldig mooi viewpoint over de valley, man wat een uitzicht was dat. Na een reis van 6 uur waren we eindelijk aangekomen in ons hostel. Dit was eigenlijk de eerste keer dat we een hostel hadden geboekt met een gezamenlijke slaapkamer, dit wel het gezelligst en de beste manier om medereizigers te ontmoeten.

In de avond hebben we na een hapje gegeten te hebben dan ook even een biertje gedaan met een Nederlandse dame (Janneke). En hebben we last minute een kajak tocht geboekt met een Engelse jongen (Shattick) om 6u ochtends.

De omgeving en sfeer is hier heel anders dan in Kochi, en dit terwijl we op Indiase begrippen best dicht bij zitten.

5:30 de wekker, helaas had Shattick de Delhi-belly te pakken, als je dit hebt dan is de wc je beste vriend (diaree dus) wij hebben besloten om ook maar niet te gaan.

In de middag hebben we samen met Janneke en Mark (de meest vrolijke schot die ik ooit ontmoet heb, gek genoeg met een Nederlandse achternaam, beekman) naar Marari beach geweest. Prachtig wat een strand en heerlijk warm zee water. Na flink wat bijgekleurd te zijn hebben we samen met nog een Nederlandse dame, Roxanne, de zonsondergang bekeken bij zee en hebben we een lekker hapje gegeten. We hadden nu een gezellige groep van 4 Nederlanders en 2 Engelsen. Dit voelde bijna aan als onze tijdelijk familie in Alleppey.

De volgende ochtend hebben we besloten om met zijn allen te gaan kajakken. Dus weer ging de wekker om 5:30 maar nu was er gelukkig niemand ziek. Ieder met zijn eigen kajak op de backwaters samen met een altijd lachende tourguide (umbrella hat man, vanwege zijn komische paraplu hoed).

De zonsopgang was echt te magisch voor woorden. Na een paar keer omgeslagen te zijn met een kajak in Nederland ging het dit keer merkwaardig beter. Heerlijk om hier rond te kajakken.

Het is hier een compleet systeem, de mensen maken hier hun was schoon, wassen zich zelf, poetsen hun tanden, vissen, etc...

En allemaal vriendelijk lachen natuurlijk, om vrolijk van te worden.

Ook worden de backwaters gebruikt voor transport, zo vervoeren ze van alles op het water, ze hebben zelfs bootbussen en bootschoolbussen.

Woensdag hebben we lekker wat gechilled met wat Engelse jongens. In de avond zouden we met de sleeperbus (een bus met bedden) naar Bangalore gaan, vanuit hier kunnen we weer makkelijk verder naar Hampi, een plek wat ons al honderd keer is aangeraden.

Na 2 uur een potje kaarten gespeeld te hebben langs de kant van de weg was er nog steeds geen nachtbus te bekennen, mmm vreemd. Toen keken we ons op ticket en bleken we de bus van een dag later geboekt te hebben haha, erg stom. Maar goed er kwam gelukkig nog een bus, een aardige Indiase jongen wou ons wel even helpen om het uit te leggen aan de chauffeur. Na nog eens een uur gewacht te hebben stapte de jongen maar reed de bus tot onze grote verbazing gelijk weg, helaas. We stonden voor een pub te wachten dus hebben we er eerst maar een genomen. Hierna zijn we vol schaamte terug gegaan naar het hostel waar we terecht werden toegelachen. Gelukkig vonden we het geen straf om een dag langer te blijven in dit hostel.

De volgende dag hebben we besloten om met de bus naar Kochi te gaan, nu hoor ik jullie zeggen 'daar zijn jullie toch al geweest?'. Ja dat klopt maar blijkbaar hebben we daar een vette expositie gemist. Dus hebben we de bus naar Kochi gepakt. Deze bus was de drukste busreis die we ooit hebben gehad, we stonden als sardientjes in een blik op elkaar, en dat voor een busreis van 2 uur lang. De expositie was erg indrukwekkend, soms niet altijd even duidelijk qua betekenis maar wel vet. Hierna hebben we de bus terug gepakt naar Alleppey en hebben we nu wel de sleeperbus gehaald. We hopen nu de drukte van India weer even in te gaan. We hebben besloten om vaker op slaapzalen te slapen in hostels. Dit is toch de beste manier om mensen te ontmoeten en er heerst vaak een gezellige sfeer. Het maakt niet uit welke reiziger je ontmoet, iedereen is heel open en vriendelijk. Eigenschappen die toch wel bij reizigers horen.

Eenmaal aangekomen in Bangalore hebben we besloten om gelijk de volgende nachtbus te boeken naar Hampi, dit omdat Bangalore niet echt onze interesses heeft. Het is een mooie stad maar al een stuk welvarender dan de rest van India. In de paar uur dat we er waren hebben we een cricket stadion opgezocht. We willen nog heel graag een keer een wedstrijd bijwonen, cricket is de nationale sport van India.

Helaas was er geen wedstrijd en konden we er niet in. Een stukje verderop stond het voetbalstadion van Fc Bangalore, dus hebben we hier maar even gekeken.

Na onze tweede nachtbus te hebben gehad kwamen we aan in Hampi.

Hampi is te mooi voor woorden.

Een soort Sci-fi landschap met daarin de groene palmbomen, rijstvelden en bananenplantages.

We zaten in een hostel op het platteland, het contrast met het welvarende Bangalore is nu wel goed te zien.

Zeker hier op het platteland met de kleine dorpjes waar de koeien, kippen en geiten je te gemoed komen lopen.

De dagen dat we hier waren hebben we scooters gehuurd. Dit is de beste manier om door dit magische landschap te reizen. We hebben een prachtige zonsondergang op Monkey tempel gezien ( wel na een knellende weg van 635 tredens omhoog), een hindoeïstische tempel bezocht en we hebben ons vermaakt met andere backpackers en de locals, we hebben zelfs even gevist langs de kant van de rijstvelden met wat locals. Deze onverwachte dingen vind ik toch wel het leukst.

Vanavond pakken we een sleeperbus naar het o zo bekende Goa.

De tijd vliegt voorbij, voor ons zit het avontuur in India er al weer bijna op, Danny zal de 24e weer naar Nederland vliegen.

Het plan voor mij was om naar Rajasthan (noord India) te gaan maar vanwege de verkregen duur van mijn visum is dit helaas niet mogelijk.

Dit mag natuurlijk niet de pret bederven, dus heb ik besloten om nog een paar weken naar Sri-Lanka te gaan.