top of page

Kerala

  • Foto van schrijver: Tarun van der Vegt
    Tarun van der Vegt
  • 9 mrt 2019
  • 4 minuten om te lezen

Zondag ben ik vanuit Chennai naar Kochi gevlogen. Hier heb ik Danny opgewacht en hebben we een Uber gezocht naar ons eerste hostel. Het eerste wat me opviel en wat ook wel vanuit de lucht te zien was is dat alles hier heel groen is. Dit tot een groot contrast met Pondicherry (Tamil Nandu) waar een witte tint (qua gebouwen) heerst en het klimaat erg droog is. Ook is Kerala meer welvarender en is hier een oase van rust vergeleken met de rest van India. Bijvoorbeeld het verkeer, er is hier minder verkeer op de weg en er wordt alleen getoeterd in nood. Ook qua mensen is het hier rustiger. Het was dan ook even wennen in het begin en zo zie je maar dat iedere staat van India een 'land' opzich zelf is.


Toen we aankwamen in ons eerste hostel werden we opgewacht door Firoz onze host, een hele aardige en behulpzame man. Hij heeft ons veel tips gegeven en wil ons zelfs nu nog helpen. Dit vriendelijke en behulpzame gedrag zie je overal in India weer, iedereen wil je graag verder helpen, van hosts tot buschauffeurs, van voorbijgangers tot medebackpackers. Iets waar we in Nederland soms nog wel wat van kunnen leren vind ik.


Op onze tweede dag in het hostel hebben we een dag tour geboekt naar de backwaters van Kerala. We zijn in de ochtend weggegaan samen met nog twee Fransen en twee Nederlanders. Eenmaal op de plek aangekomen hebben we een aantal uur op het water rondgevaren. Het was erg mooi om te zien en heerlijk rustig. Maar wat een zwaar werk voor de roeiers was dat zeg. Ze duwden de boot met een bamboe stok vooruit, en dat met 10 man in de boot en in de brandende zon, Petje af.

Aan het eind hebben we traditioneel Indisch gegeten met het uitzicht op de backwaters.

In de avond hebben we samen met een toffe meid uit Oosterijk onder een klamboe wat biertjes gedronken. Dit is het leuke aan reizen, je komst steeds weer andere mensen tegen met hun eigen verhalen en ervaringen.


De volgende dag hebben we besloten om

naar de Athirappilly watervallen te gaan op de scooter. Dit was wel een reis van 3 uur heen en terug, ik voorop en Danny achterop.

Een best komisch gezicht, een Indiƫr en een Nederlander met 50 km/h over de snelweg. We hadden dan ook de volle aandacht van de Indiƫrs hier. Maar dit was het wel waard, wat een prachtige watervallen. De heenreis was rustiger dan de terugreis, maar goed we zijn er zonder kleerscheuren van afgekomen.

In de avond hebben we Fort Cochin bezocht, in de architectuur is nog goed het koloniale verleden van Nederland in India te zien.


Op naar de volgende plek. Woensdag zijn we met de lokale bus naar de theeplantages in Munnar gereisd. Zo'n busreis heeft wel wat, een oude bus zonder ramen vol met Indiƫrs.

Het was zo'n 5 uur reizen. Toen we op ons plek van bestemming aankwam was het hostel tot onze grote schrik erg vervallen en waren er niet veel mensen. Toen hebben we Maar besloten om een andere op te zoeken. Maar goed we stonden in the middle of nowhere.

Terug lopen naar het dorpje was nog wel een eind, dus hebben we besloten om te gaan liften. Tot onze grote verbazing stopte er een vrachtwagen met open laadbak. Wij mochten achter in gaan zitten. En zo werden we afgezet in het dorpje en hebben we rond gevraagd naar een verblijfplaats. Uiteindelijk hebben we een gevonden boven in tussen de theeplantages, een prachtig uitzicht en een decent cottage. En ja eindelijk een warme douche na een maand. Hoewel ik me onderhand prima kan redden met een emmer warm water.

In de avond hebben we dag afgesloten met 2 vriendelijke Engelse Jongens.

Wat een dag was het, maar wat een avontuur haha.


De volgende dag hebben we een riksja voor een dag gehuurd. Hij heeft ons de prachtige plekken van Munnar te laten zien. Ook heb ik zelf nog even thee mogen knippen. Je merkt hier vooral de frisse lucht en de stilte. Even weg van de stad en de geuren van India.


Vrijdag was het plan om naar Periyar te gaan voor de wildlife. Helaas was er geen rechtstreekse bus meer en moesten we dus 2x overstappen. Die 2e busreis man, man, man, wat een achtbaanrit was dat zeg. De busschauffeur had het gas er goed op, en dan moet je na gaan dat de wegen in de bergen erg hobbelig en smal zijn. Natuurlijk gaven de Indiƫrs in de bus geen kick en deden ze alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar Danny en ik waren blij toen we de busreis achter de rug hadden, het was wel een komisch avontuur.

In de avond zijn we nog naar een voorstelling geweest waar een traditionele dans werd uitgevoerd op een knap stukje trommelwerk.


Vandaag zijn we vroeg in de ochtend opgestaan voor de wildlife safari.

We liepen in een groep van 6 man samen met 2 guides en 1 armed man. Wat een geweldig avontuur, zeker als je off road de kleine paden de jungle in gaat. Het was alsof ieder moment Tarzan met een liaan over kon vliegen.

We hebben olifanten, bizons, vogels, apen en veel van de prachtige natuur mogen zien en ervaren.

Nu zit ik op ons balkon te luisteren naar de rustgevende krekelgeluiden en die regen die soms met bakken en de lucht komt vallen.


We hebben deze week erg veel gezien en gedaan, het plan is om overmorgen naar Alleppey te gaan en het iets rustiger aan te doen. Tot nu toe hebben we samen al een toffe tijd gehad.


Voor de mensen die het nog niet weten ik ben ook te volgen op Polarsteps, dit is een app waar je mijn avontuur op de kaart van India kunt volgen.




Ā 
Ā 
Ā 

Recente blogposts

Alles weergeven
Sri Lanka

Vanwege het slechte internet hier duurde het even voordat ik dit blogpost kon posten, foto's komen nog. De eerste week is al weer...

Ā 
Ā 
Ā 

Comments


bottom of page