'Voor de leeuwen gegooid'

Dinsdagavond mocht ik deel uitmaken van een Hindoestaanse begrafenis.

De vader van de taxichauffeur die mij hierheen heeft gebracht was overleden. Ingeluid met gedragen muziek van een 3-tal muzikanten, een trompettist, snaredrumspeler en een bassdrumspeler, werd het lijk naar binnengedragen. Dit met veel hysterie en bloemen. Iedereen kon afscheid nemen en het werd afgesloten met wat knalvuurwerk. Erg bijzonder om een keer mee te mogen maken.

Woensdag was het tijd voor mijn eerste schooldag. Op nog geen 10 minuten met de scooter van mij vandaan staat een groot geel gebouw, de Sabari Primary School.

Hier zal ik de komende 4 weken als vrijwilliger aan de slag gaan.

De leerlingen (zo'n 300) spreken van huis uit Tamil Nadu maar op deze school wordt in het Engels les gegeven.

Ik werd vriendelijk ontvangen door Amoudh de directeur, een erg sympathieke en vriendelijke gast.

Na een korte rondleiding mocht ik dan de klas in. Wat een binnenkomst, ze gaven allemaal een staande salute en riepen volmondig 'Goodmorning Sir Tarun'. Tot mijn grote verbazing liep de docent het lokaal uit. Het was nu ik en een klas vol Indiaase leerlingen allemaal netjes gekleed in marineblauw tenue. Het was blijkbaar de bedoeling dat ik een Engelse les zou geven. Oh en er zaten ook nog 5 leraren in opleiding die kwamen meekijken, no pressure. Voor de leeuwen gegooid dus. Maar goed ik ben er na wat gestuntel gelukkig uitgekomen. Waarschijnlijk hadden ze het verkeerd begrepen. Vandaag heb ik nog een observatie dag gehad en morgen zal ik mijn schema krijgen voor de lessen en de muzieklessen.

Ik begin al steeds meer mijn draai te vinden hier, ik weet nu onderhand waar ik mijn boodschappen kan doen en het hostel krijgt ook steeds meer vorm.

Vandaag kwam er een oud Nederlandse vrijwilliger op bezoek, zij heeft me een aantal handige tips gegeven.

Morgen nog een dag en dan is het al weer weekend.